In mijn HR verleden kreeg ik regelmatig sollicitatiebrieven voor mijn neus, waarin een enorme opsomming stond van het werkverleden van de sollicitant. Eigenlijk werd de soms de hele cv in de brief weergegeven, vaak uitgebreid met overwegingen voor banen en redenen voor ontslag, opgeleukt met allerlei niet ter zaken doende hobbies en karakterbeschrijvingen. Wanhopig zocht ik dan naar raakvlakken met de vacature die ik had uitgezet, maar mijn irritatie groeide snel door al die niet -relevante informatie. Ik zocht de motivatie in het enorme schrijffestijn. Maar dat was niet altijd gemakkelijk. Dus: niet doen! 

Een sollicitatiebrief moet weergeven waarom jij denkt geschikt te zijn voor de vacature. Het moet de lezer 'triggeren' om nieuwsgierig te worden naar de persoon achter de brief. En laten we eerlijk zijn, als je je hele levensverhaal in je brief schrijft, wordt er weinig aan de verbeelding overgelaten! Denk aan de volgende zaken;

• Ga niet je werkverleden uitspitten, doe dat (indien gevraagd) tijdens het sollicitatiegesprek.
• Schrijf niet op waarom je allerlei beslissingen hebt genomen. Ook dat kun je tijdens een gesprek doen.
• Je werkverleden hoort in je cv, je motivatie voor deze vacature hoort in je brief.
• Vertel niet teveel over jezelf, als het niet relevant is voor de baan.
• Ga liever wat dieper in op het bedrijf, de functie en laat zien dat je je hebt verdiept in het bedrijf.
• Laat weten waarom juist JIJ zo goed op deze vacature past, door een match te maken tussen de gevraagde competenties en die van jou! 

Kortom, wees duidelijk en helder, nooit liegen en vooral niet te langdradige teksten!